ای ندیم روز و شبم ای همدم دیرین من

ای نشان عشق و وفا ای مایه تسکین من

عاشقتر از عاشق تویی ای بانی آسایشم

دلداده لایق تویی ای مایه آرامشم

ای ناجی عشق آفرین تو محرم راز منی

ای آشنا با درد من تو شعر آواز منی

سور منی ساز منی عاشقتر از عاشق تویی ای بانی آسایشم

دلداده لایق تویی ای مایه آرامشم

در حریم اندیشه ام پروانه خوش بال منی

ای همیشه مقصود من تو کعبه آمال منی

عاشقتر از عاشق تویی ای بانی آسایشم

دلداده لایق تویی ای مایه آرامشم

در ذهن من تنها تویی بالاتر از پندار من

ای تکیه گاه هستی ام ای برتر از گفتار من

ای مایه کردار من عاشقتر از عاشق تویی ای بانی آسایشم

دلداده لایق تویی ای مایه آرامشم

تقدیم به او که عاشقانه دوستش دارم

 

حالا من و تنگ غروب و جاده

خاطره هایی که تو دست باده

میرم تا با تنهایی تنها باشم

دیگه میخام از خودمم جدا شم

غرور من پیش تو کم آورده

بسشه هر چی زخمو  و ضربه خورده

میرم ولی بدون که بد میکنی

عشقمو ناشنیده رد میکنی

حالا میری که میدونی خرابم

همش دارم فک میکنم تو خوابم

میرم ولی پیش تو جا میمونه

میخام  هنوز از عشق تو بخونم

بارون میشم تا بغضمو ببارم

چاره ای نیس پا رو خدا میذارم

سنگ غرورتو نزن به شیشه ام

باشه دیگه مزاحمت نمیشم

 

شاید اگر دائم بودی کنارم یه روز میدیدم که دوست ندارم

میخام برم که تا ابد بمونم سخته برای هردومون میدونم

فکر نکنی دوری و اینجا نیستی قلب من اونجاست تو تنها نیستی

خودم میرم عکسم ولی تو قابه میشنوه حرفا ولی بی جوابه

رفتن من شاید یه امتحانه واسه شناخت تو تو این زمونه

غصه نخور زندگی رنگارنگه یه وقتایی دور شدنم قشنگه

مراقب گلدون اطلسی باش یه وقتایی منتظر کسی باش

کسی که چشماش یه کمی روشنه شاید یه قدریم شبیه منه

چکاوک

کجای این جنگ شب پنهون میشی خورشیدکم

پشت کدوم سد سکوت پر میکشی چکاوکم

چرا به من شک میکنی من که منم برای تو

لبریزم از عشق تو و سرشارم از هوای تو

دست کدوم غزل بدم نبض دل عاشقمو

پشت کدوم بهانه باز پنهون کنم هق هق مو

گریه نمیکنم نرو آه نمیکشم بشین

حرف نمیزنم بمون بغض نمیکنم ببین

سفر نکن خورشیدکم ترک نکن منو نرو

نبودنت مرگ منه راهی این سفر نشو

نذار که عشق من و تو اینجا به آخر برسه

بری تو و مرگ من از رفتن تو سر برسه

نوازشم کن و ببین عشق میریزه از صدام

صدام کن و ببین که باز غنچه میدن ترانه هام

اگرچه من به چشم تو کمم قدیمی ام گمم

آتش به شانه عشقمو دریای پر تلاطمم

همدم

 

کنارم هستی و اما دلم تنگ میشه هر لحظه

خودت میدونی عادت نیست فقط دوس داشتن محضه

کنارم هستی و بازم بهونه هامو میگیرم

میگم وای چقد سرده میام دستاتو میگیرم

یه وق تنها نری جایی که از تنهایی میمیرم

از اینجا تا دم در هم بری دلشوره میگیرم

منم تو فکر این عشقم تو فکر بودن با هم

محاله پیش من باشی برم سرگرم کاری شم

میدونم یه وقتایی دلت میگیره از کارم

روزایی که حواسم نیس بگم خیلی دوست دارم

تو هم مثه منی انگار از این دلتنگیای داری

تو هم از بس منو میخای یه جورایی خود آزاری

گریه کنم یا نکنم

 

گریه کنم یا نکنم حرف بزنم یا نزنم

من از هوای عشق تو دل بکنم یا نکنم

با این سوال بی جواب پناه به آینه میبرم

خیره به تصویر خودم میپرسم از کی بگذرم

یه سوی این قصه تویی یه سوی این قصه منم

بسته به هم وجود ما تو بشکنی من میشکنم

نه از تو میشه دل برید نه با تو میشه دل سپرد

نه عاشق تو میشه بود نه فارغ از تو میشه موند

غروب بن بست و ببین هم پشت سر هم روبرو

راه سفر با تو کجاست من از تو میپرسم بگو

تو بال بسته منی من فصل پرواز توام

برای آزادی عشق از این قفس من چه کنم

وایسا دنیا

من دیگه خسته شدم بس که چشام بارونیه
پس دلم تا کی فضای غصه رو مهربونیه

من دیگه بسه برام تحمل این غم
بسه جنگ بی ثمر برای هر زیاد و کم

وقتی فایده ای نداره غصه خوردن واسه چی
واسه عشقای تو خالی ساده مردن واسه چی

نمی خوام چوب حراجی رو به قلبم بزنم
نمی خوام گناه بی عشقی بیفته گردنم

نمی خوام در به در پیچ و خم این جاده شم
واسه آتیش همه یه هیزم آماده شم

یا یه موجود کم و خالی پر افاده شم
وایسا دنیا وایسا دنیا من می خوام پیاده شم

همه حرف خوب می زنن اما کی خوبه این وسط
بد و خوبش به شما ما که رسیدیم ته خط

قربونت برم خدا چقدر غریبی رو زمین
آره دنیا ما نخواستیم دل و با خودت نبین

نمی خوام در به در پیچ و خم این جاده شم
واسه آتیش همه یه هیزم آماده شم

یا یه موجود کم و خالی پر افاده شم
وایسا دنیا وایسا دنیا من می خوام پیاده شم

این همه چرخیدی و چرخوندی آخرش چی شد
اون بلیط شانس دائم بگو قسمت کی شد

همه درویش همه عارف جای عاشق پس کجاست
این همه طلسم و ورد جای خوش دعا کجاست

نمی خوام در به در پیچ و خم این جاده شم
واسه آتیش همه یه هیزم آماده شم

یا یه موجود کم و خالی پر افاده شم
وایسا دنیا وایسا دنیا من می خوام پیاده شم